Marokko dag 3

Terwijl in de verte het geschal van de moskee klonk ging bij ons de wekker. Buiten was het nog stikdonker, en nadat we ons in de kleren hadden gehesen werd licht bibberend vertrokken naar de auto. We hadden de vooravond een mooi plekje gezien waar we sterren zouden kunnen fotograferen, en dat wilden we nu ook voor de zonsopkomst gebruiken. Inmiddels was de maan ook aan de hemel komen staan, wat voor een prachtig uitgelicht nachtlandschap zorgde. 

Terwijl de zon langzaam boven de horizon uit piepte haastten we ons terug naar de auto. We wilden de zonsopkomst fotograferen in het UNESCO-erfgoed stadje 'Aït Ben Haddou". Dit stadje wordt in tweeën verdeeld door een (vrijwel opgedroogde) rivier. Aan de ene kant ligt het moderne deel, en aan de andere kant is de oude, uit leem opgebouwde vestingstad. 

Vanaf hier trokken we een snelle sprint naar de top van de stad om het eerste zonlicht op het landschap te aanschouwen. 

Op dit punt splitsten we even op. Ik wilde graag nog de stadspoort bij de rivier fotograferen en Lesley wilde teruglopen door de straatjes. De stadspoort is in veel films gebruikt als decor, en móest zodoende vastgelegd worden. 

Hierna werd teruggekeerd naar de Auberge. We hadden inmiddels behoorlijk honger gekregen, maar gelukkig was een onbeperkt ontbijt inbegrepen bij de toch al goedkope overnachting.  Met een lekker kopje Marokkaanse muntthee en brood met honing werden de plannen getrokken voor de rest van de dag. We zouden de huurauto om 17u weer in moeten leveren, en om 18 moesten we uiterlijk inchecken bij het vliegveld. We vonden een leuke omweg door de bergen op Google Maps, en besloten rustig aan via deze weg terug te gaan naar Marrakech. Vlak buiten het dorp stuitten we meteen al op een aantal kamelen, en als je dan toch in Afrika bent..

Toen we weer op weg waren bleek al snel dat de alternatieve route de beste keuze van het tripje zou zijn. We rolden van het ene prachtige stuk landschap naar de andere sfeervolle scène.

Na een lang stuk nog in de bergachtige woestijn (of woestijnachtige bergen) te hebben gereden kwamen dan eindelijk de besneeuwde bergtoppen van de Atlas in zicht. Het Atlasgebergte is enorm rijk aan mineralen, en uiteraard is dit een bron van inkomsten voor de lokale bevolking. In de Atlas kan je je alleen wanen, maar zodra je de auto in de 'middle of nowhere' aan de kant van de weg neerzet duikt er een mannetje op die je prachtige amethist of kobalt wil verkopen. Vaak valt er behoorlijk af te dingen, want zo uitzonderlijk als de verkopers de stenen doen lijken zijn ze absoluut niet. Mooi wel, dat moet ik ze nageven. Afijn, onderweg kwamen we langs het 'distributiecentrum' voor de vele verkopers die in de regio te vinden zijn. Blijkt ook een drukke halte te zijn voor tourbussen vol Aziaten. 

Leuk detail op de bovenstaande foto vind ik trouwens de biddende moslims. Ook al stond er een grote groep Aziaten waar ze hun handelswaar aan konden slijten; om klokslag 14:00 verzamelde iedereen zich bij de matjes om zich terug te trekken in gebed. 

Op dit punt moesten we de tijd langzaamaan in de gaten gaan houden, we hadden nog best een stukje te gaan en de aankomsttijd op de navigatie begon al behoorlijk richting de 17u aan te kruipen. Niet geheel onverwachts was er even verder op de route dan ook flink oponthoud. Er waren wegwerkzaamheden en er moest wat vrachtverkeer uitparkeren. 

Gelukkig verliep de rit vanaf de wegwerkzaamheden weer prima, en netjes op tijd (Marokkaanse begrippen, maar toch) kwamen we aan bij de verhuur. Het fraaie landschap werd gedag gezwaaid, en we sloten achteraan in de rij bij de incheckbalie.

Twee en een halve dag Marokko. Het klinkt kort, maar als je er uit haalt wat er in zit kan je ongelofelijk veel zien en doen. Het was een mooi avontuur en het land heeft absoluut reden gegeven om nog eens terug te keren! Iets met de Draa Vallei en de zandduinen bij Merzouga..